«Санаторыі як прасторы клопату» — Канстанцін Бударын, Соф'я Савельева, Георгі Заборскі

Як змены ў стаўленні да працы і адпачынку трансфармуюць практыкі карыстання прасторамі для аздараўлення? Ці ёсць месца савецкім санаторыям у новых умовах, у якіх апынуліся нашы гарады? У час дыялогу ўдзельнікі абмяркавалі асаблівасці феномена wellbieng, паразмаўлялі пра санаторыі як аб'екты спадчыны і паспрабавалі вызначыць іх ролю ў жыцці гараджанаў і гараджанак у сучасным кантэксце

Дыскусія прайшла ў рамках штогадовай міжнароднай канферэнцыя Менскай урбаністычнай платформы «Горад, які клапоціцца».

Previous

«Дапамога навукі ў змаганні са стрэсам ва ўмовах сусветнай пандэміі» — Марта Піваваранка

Next

«Клапатлівы горад: увага да жыцця пры стварэнні прасторы» — Бланка Вальдывія